Ik had mijn rijbewijs gehaald in Canada (toen ik daar tijdelijk woonde).
En daar was het rijden heel relaxed. Nauwelijks fietsen op de weg. Bij een stopbord stopte iedereen. En de wegen waren zoveel breder.
Weer terug in Nederland, moest ik mijn Nederlands rijbewijs halen.
Dankzij een geweldig ontspannen rijles instructeur ging dit super en haalde ik in een keer mijn rijbewijs.
Maar toen het daadwerkelijke rijden… ik stelde het uit. Ik reisde nog steeds graag met de trein of fiets. Kocht zelf ook geen auto. Was bang dat ik schade zou rijden in de auto van mijn vriendje.
En zo reed ik heel soms tijdens vakanties. Maar liefst zo min mogelijk.
Want ik zat niet ontspannen en had klamme handjes.
Openbaar vervoer
Alleen toen kregen mijn man en ik kinderen. En bleek het toch wel handig te zijn als je soms de auto kon pakken. Naar het consultatiebureau. Of op bezoek bij opa en oma in Haarlem. Heel lang deed ik alles met de fiets of openbaar vervoer doen. Of reed ik mee met anderen. Mijn hele lieve moeder reed mij en de kinderen ook overal graag naar toe. En daar was niks mis mee. Op sommige vlakken juist gezond en heel goed voor het milieu. Alleen in dit geval maakte ik de keuze niet vanwege het mileu of mijn gezondheid. Maar gewoon omdat ik autorijden nog steeds heel spannend vond.
En toen kreeg ik een nieuwe baan. En duurde de rit met het OV lang. Ik moest veel overstappen. En er was ook regelmatig vertraging op het traject. Op een gegeven moment was ik er gewoon klaar mee.
En geen idee hoe het precies ging. Maar het is alsof ik op een of andere manier de knop heb omgezet. Net als mensen die opeens stoppen met roken.
Klamme handjes
Ik had besloten dat ik naar mijn werk ging rijden. Ik vertrok heel vroeg, voor de file uit. In het begin met klamme handjes en Tomtom aan, zodat ik wist hoe ik moest rijden. In het begin vond ik het heel spannend, maar was ik ook trots dat ik het deed. En elke keer dat ik reed, ging het beter. Werd ik rustiger. Op een gegeven moment geen klamme handjes meer. En werden de routes uitgebreid. Kon ik mijn zonen naar kamp of partijtjes brengen, naar vriendinnen rijden, of een centrum in.
Ontspannen
En nu? Ik rij overal naartoe. Heel ontspannen. Zo blij dat ik toen de knop heb kunnen omzetten.
Heb jij rijangst en wil jij ook de knop omzetten, maar heb je wat hulp nodig?
Neem contact met mij op. Dan vertel ik je meer! Want het kan echt anders.
Rustige groet,
Wendela